uzun zamandır anlatamıyorum içimdekileri,
bakıyorum yalnızca içimi yansıtan yüzlere...
soğuk bakışlara,düşücelere!
saplantılı fikirlerle beraber saplantılı insanlara!
evet..varlığını hissetmek istiyordum bi zamanlar..
şimdi istemiyorum..çık git hayatımdan..
varlığın gözlerimi acıtıyor..
zorluyor gözlerimi,yaş pınarlarını..
dayanmaya çalıştıkça inadına akıyor yaşlar gözlerimden..
her yaşla beraber anlatmak istediklerim de boşalıyor ellerime..
her yaşın ardından derin bi "ah" çekiyorum kendi kendime..
Yalnızlığımı ah’larla arttırıyorum her defasında;
Artan yalnızlıklarla beraber azalan umutlarım kalıyor yalnızca !
Kendimi kandırmaksa söz konusu olan;evet sevmiyorum..
Ve bu haykırış son anlatıştı..
Bu da Bitti!
5 Kasım 2008 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder