23 Mart 2009 Pazartesi

Boş.

Anlamszlık böle bişey olsa gerek,kendini boşlukta hissetmek bu.gidebileceğin kadarını gitmiş olmak,en dibe vurmak yani.hissedememek ve unutmak güzel günleri,her güne kötü başlamak kötü biteceğini bildiğim için.artık hayat anlamsız,tek değerli şey göz yaşlarım kaldı benimle.onları da her saniye başına bir damla olarak tüketiyorum,onlarla beraber ben de azalıyorum ve anlamsızlaşıyorum.mahkumum.gözyaşlarıma mahkum.daha sonra yalnızlığa.monoton bi hayata mahkumum,unutmak istemedklerimi unutmaya ve alışmaya mahkum..idam olmalıydı cezam,kökten kurtulmak lazımdı aslında.bi suçum yokken katıksız yargılanmak ve beraberinde müebbet hapis olmamalıydı.parmaklıklara ruhumu da hapsetmek ne kdr adildi?seçim yapmalıydım,boşluğun en kenarındaki eli görmeme izin vermeliydi gölgeler ve ben gözyaşlarımda boğulmamalıydım bu sığıntı hücrede.hayat al artık beni.ya da uçak,atıyorum kendimi,beni de götür: yoksa ölürüm kanatlarm yok ki..

Hiç yorum yok: