Öğrendim.

Öğrendim artık biliyorum.
biliyorum iyi oldukça dünyanın karardığını,
öğrendim kötü olmanın beyaz dünyaya bir kapı olduğunu.
ve sen üsteledikçe hayatın ellerinden kaydığını,
en güzel yaşamın aslında ölmek olduğunu
hayatın yarısı iyi ise yarısının kötü olduğunu.
öğrendim içimi kanatsa da bakışların
gözlerinin içine gülmeyi öğrendim,
sen arkanı döndüğünde yüzümde koca bir darbe izi olsa da
döndüğünde gözyaşlarımı tutmayı öğrendim.
Öğrendim zor olsa da;
karşımda gördüğümde,
yüzüne bakmamayı,mecbur bırakıldığım için unutmayı.
unutmadım ama hiçbir ifadeni zihnimde bıraktığın etkilerde.
yalnızca baktığımda görmemeye alıştım.

*siyahlar aslında o kadar çok işlemiş ki içimize,beyazı unutmuşuz,unutmuşuz değer vermeyi,sevmeyi hatta yaşamayı bile.biz aslında yaşayan ölüler gerçekten ölmedikçe beyazı yakalayamayacağız.belki de en beyazıyız bu yaşamın ama siyahlıklarımız örtmüş üstünü.. bilmem ki!.